Ptasie budki

Ostatnio oszalałam na punkcie wieszaków. Jeszcze o tym nie wiecie ale wkrótce się przekonacie ;). Wszystko przy okazji remontu przedpokoju, gdzie wieszaki są oczywistą oczywistością ale również pokoju syna.

Zauważyłam, że wieszaki w pokoju dziecka istotnie powiększają powierzchnię użytkową podłogi ;).

A że wpadły w moje ręce dwie pachnące drewnem palety, to wariacje wieszakowe trwają. Pierwsze jakie powstały są w kształcie budek dla ptaków. Zawisły nad łóżkiem Patryka, niemniej równie ciekawie mogą prezentować się w przedpokoju na klucze, czy w łazience na ręczniki… Koniec gadania i do pracy :).

---

---

Wieszaki z palet DIY

Potrzebujemy:

• deski ( palety z odzysku 0zł)
• wałek drewniany ( 1m, średnica 1cm w markecie budowlanym ok. 10zł)
• zawieszki (10szt/ 8zł )
• wkręty
• farby i pędzle
• wyrzynarka lub piła do drewna
• otwornica
• szlifierka lub papier ścierny
• ołówek, linijka, taśma malarska

---

Na desce zaznaczyłam kształt budki i wycięłam wyrzynarką. Moje mają około 18cm wysokości i 9cm szerokości. Około, bo chciałam aby nie wyglądały jak spod szablonu. Jeśli coś tam Wam wyjdzie nierówno, to tylko in plus :).

---

---

Wyznaczyłam miejsce na otwór i wywierciłam otwornicą o średnicy 3cm. Zestaw otwornic zakładanych na wiertarkę ( dokładnie jak wiertło ) możecie kupić w każdym markecie budowlanym ( od 10zł/kpl. ).

---

---

---

Wałek przycięłam na długość 4,5cm.

---

---

To teraz szlifowanko papierem 60, kolejno 100. Nie idealnie, bo farba i tak podniesie włos drewna, a dwa, to mają być budki, nie Ludwiki ;). I w końcu brzydkie, paletowe dechy odsłoniły swoje piękno :).

---

---

Wywierciłam dziurki w budkach oraz pod śrubę w wałkach. Większym wiertłem nawierciłam otwór pod łepek śruby, żeby po wkręceniu zlicowała się z deską.

---

---

Trzy pierwsze pomalowałam farbami akrylowymi. Po wyschnięciu przetarłam papierem ściernym 120 i jeszcze raz pomalowałam. Chciałam uzyskać efekt spatynowania budek, więc przed ostatecznym lakierowaniem przetarłam je papierem ściernym, a różowy „posmarowałam” białą farbą i także starłam papierem nadmiar.

---

---

W kolejnych postawiłam na wyeksponowanie drewna. Pomalowałam wyłącznie oczko budki, boki i oklejony taśmą fragment wałka. Tak samo, dwukrotnie ( druga warstwa po przetarciu podniesionego włosa ).

---

---

Wszystkie zabezpieczyłam trzema warstwami bezbarwnego lakieru akrylowego i zamontowałam zawieszki. W tym momencie już mam problem, żeby jednoznacznie wyjaśnić „jak”. W markecie budowlanym kupiłam zawieszki do obrazów – samo mocujące. Na pewno nie samo ;). Z założenia wbija się je i są. W praktyce wbija się, wbija się i wbija… I nie są ;). Może kupiłam kiepskiej jakości… Drewno miękkie, a tu z jednej strony wbite z drugiej wyłazi. Próbowałam dobijać listwą, śrubą w otwory… w końcu powiedzmy opracowałam wbijanie ale to chyba najtrudniejsze „samo mocowanie” z jakim miałam do czynienia ;).

Powiedzmy wbite zawieszki dodatkowo przykręciłam wkrętami. Nawet gdyby „samo mocowanie” działało, to i tak dla pewności bym je przykręciła, bo wbite, to nie to samo co dokręcone ;).

---

---

Jedyny plus „samo mocowania” to odstęp od ściany po powieszeniu. Dlaczego dwa? Żeby wieszak był stabilny i nie dyndał jak wahadełko podczas użytkowania.

---

---

---

---

---

Zupełnie poza tematem wieszaków, od dłuższego czasu szukałam jakiegoś plakatu na tą ścianę ale jak wiecie nie lubię tego, co mogę zobaczyć wszędzie. Na pewno nie napisy uświadamiające ;). Ani ja, ani syn nie mamy problemów z pamięcią i wiemy doskonale, że jesteśmy w „sweet home”. Stanęło na rysunku mojej mamy, który namalowała będąc w wieku Patryka. Niesamowite, że ma 50 lat.

---

---

A skoro już o historii naszej rodzinki.pl, to i żywy pluszak wbił się w sesję budek. Tradycyjnie zresztą wzbudza współczucie ;).

---

---

I jeszcze więcej współczucia ;).

---

---

Prawda jest taka, że ta moja organizacja non profit po zakończeniu zdjęć ma głęboko gdzieś wieszaki. Znaczy się używa ale bez oczekiwanej ekscytacji ;). Przedstawiam  Wam moich uroczych ignorantów. Od lewej Patryk, Lili i Karolina.

---

---

Całe szczęście, że z Wami mogę się podzielić swoją pracą. Jeśli jeszcze wprowadzicie w życie to już miód malina :).

---